تاریخ کتابت: نیمۀ نخست سدۀ نهم هجری
نام کاتب: نامشخص
شمار برگ‌ها: 434 برگ
معرّفی نسخه: نسخه به خط نستعلیق، دارای 17 سطر در هر برگ، کاغذ سمرقندی و عناوین به شنگرف است. نسخه تقریبا حاوی پانزده هزار بیت از اشعار ابن یمین فریومدی است و شامل قصاید، ترکیب بند، ترجیع بند، غزل، رباعی و مثنوی می‌شود. به نوشته دکتر عبدالحسین حائری نیمه دوم این نسخه نونویس است.
معرّفی کتاب: ابن یمین فریومدی از شاعران شیعه در سدۀ هشتم هجری است. دیوان وی اشعار فراوانی در مدح اهل بیت علیهم‌السلام و برائت از دشمنان ایشان دارد که دلیل بر تشیع وی است. به علاوه، وی اهل فریومد از توابع بیهق (منطقه سبزوار کنونی) بود که از مراکز اصلی تشیع در ایران بشمار می‌رفت. همچنین مناصب دولتی او در دربار سربداران شواهد دیگری بر تشیع او است. وی در اشعار خود اسامی دوازده امام شیعه را برده است و در اشعار دیگر «بعد از نبی امام به حق» و کسی که همه کلماتش «حکمت است و عصمت است» را امیر المؤمنین علیه‌السلام می‌داند. دیوان وی اشعار در مدح اهل بیت علیهم‌السلام، برائت از دشمنان ایشان و همچنین توصیه‌های اخلاقی دارد. همچنین وی اشعاری در مرثیه امام حسین علیه‌السلام سروده است.
محل نگهداری نسخه: کتابخانۀ مجلس شورای اسلامی، شماره 935
نگارنده: محمدحسین افراخته