اخلاق ناصری، خواجه نصیرالدین طوسی (د: 672هـ)، کتابت شده در 12 صفر 666هـ

کد:

277137

موضوع:

اخلاق

مؤلف:

خواجه نصیرالدین طوسی (د: 672هـ)

تاریخ تالیف:

قرن هفتم هجری

کاتب:

ابوجعفر علی بن محمد بن احمد المؤذن

تاریخ کتابت:

قرن هفتم هجری

محل کتابت:

بی‌جا

تصاویر نسخه:

توضیحات:

تاریخ کتابت: 12 صفر 666هـ

 

نام کاتب: ابوجعفر علی بن محمد بن احمد المؤذن

 

شمار برگ‌ها: 200 برگ

 

معرّفی نسخه: برگۀ ابتدایی نسخه افتاده است، عناوین ابواب و نشانه‌ها به قرمز (شنگرف)، در هر صفحه دارای 20 سطر و خط نسخ هستند. رسم الخط قدیم فارسی مبنی بر استفاده از حروف «ج» و «ک» به جای «چ» و «گ»، عدم نگارش «ـه» چسبان (آنک و آنج به جای آنکه و آنچه) و نگارش بسیاری از کلمات فارسی قدیم (مانند شوذ، گویذ، بایذ) با حرف «ذ» (به جای حرف د که امروزه استفاده می شود) در این نسخه رعایت شده است.

 

معرّفی کتاب: خواجه نصیرالدین طوسی را باید جزء بزرگ‌ترین متفکران تاریخ اسلام دانست که در علوم مختلفی سرآمد تمامی دوران‌های تاریخ است. کتاب‌های تألیف شده توسط خواجه نصیر شامل تمامی علوم از جمله علم اخلاق می‌شوند. از معروف‌ترین کتاب‌های خواجه نصیرالدین طوسی، کتاب اخلاق ناصری است که در حکمت عملی (تهذیب نفس، تدبیر المنزل و سیاست مدن) نوشته شده است. چنان‌که مؤلف در مقدمۀ کتاب می‌نویسد، ناصرالدین ابوالفتح حاکم قهستان، از خواجه نصیر خواسته که کتاب طهارة الاعراق (نوشتۀ مسکویه رازی) را به فارسی ترجمه کند، خواجه به دلیل عدم امکان ترجمۀ نکات بلاغی کتاب مسکویه و همچنین شامل بودن کتاب طهارة الاعراق بر تهذیب نفس، کتابی در علم اخلاق در سه بخش حکمت عملی تألیف کرده است که بخش اول بر مدار کتاب طهارة الاعراق است. خواجه نصیر کتاب را به ناصرالدین اهدا کرده و به همین دلیل نام کتاب را «اخلاق ناصری» نهاده است.

 

محل نگهداری نسخه: کتابخانۀ مجلس شورای اسلامی، شماره 905

 

نگارنده: محمدحسین افراخته

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *