ترجمۀ فارسی شعر خواجة نصیرالدین طوسی، خواجه نصیرالدین طوسی (د: 672هـ)، کتابت شده در 912هـ

کد:

271094

موضوع:

شعر

مؤلف:

خواجه نصیرالدین طوسی (د: 672هـ)

تاریخ تالیف:

قرن هفتم هجری

کاتب:

بی‌کا

تاریخ کتابت:

قرن دهم هجری

محل کتابت:

بی‌جا

تصاویر نسخه:

توضیحات:

تاریخ کتابت912هـ

 

نام کاتبندارد

 

شمار برگ‌ها: یک برگه (برگه 106)

 

معرّفی نسخهنسخه در ضمن مجموعه‌ای از کتاب‌ها و رساله‌های عربی و فارسی کتابت شده است. در این نسخه عناوین و نشان‌ها در نسخه به خط قرمز (شنگرف)، جدول‌ها و ستون‌بندی به زر و لاجورد، کاغذ سپاهانی، عبارت‌های عربی به خط نسخ و عبارت‌های فارسی به خط نستعلیق هستند. در چند برگه از نسخه (ص 1، 61، 224، 424 و 1081) مهرهای کتابخانۀ سلطنتی شاه طهماسب، با عبارت بسم الله بندۀ شاه ولایت (به تاریخ 1037)، و کتابخانۀ شاه سلطان حسین، با عبارت بسم الله الرحمن الرحیم کمیتۀ کلب در امیر المؤمنین سلطان حسین (به تاریخ 1123)، وجود دارد.

 

معرّفی کتاب: خواجه نصیرالدین طوسی یکی از برجسته‌ترین متفکران در تاریخ اسلام و تشیع به شمار می‌رود که کتاب‌های متعددی را تألیف کرده است. خواجه نصیر که دارای قریحۀ شعری نیز بود، اشعاری نیز گفته است که برخی از آن‌ها امروزه به دست ما رسیده است. خواجه شعری کوتاه در مورد امیرالمؤمنین علیه‌السلام و جایگاه اعتقاد به ایشان در پذیرش اعمال عبادی دارد که مترجمی ناشناخته آن را به فارسی ترجمه کرده است. خواجه در این شعر می‌گوید که اگر شخصی آن‌قدر عمل صالح انجام دهد که همانند اعمال اولیاء و انبیاء باشد، اما اگر ولایت امیرالمؤمنین علیه‌السلام را نپذیرفته باشد، اعمال او هیچ ارزشی نزد خدای متعال ندارد.

 

محل نگهداری نسخه:  کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران شماره 22/ 2398

 

نگارنده: محمدحسین افراخته

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *