تاریخ کتابت: 15 رمضان 902هـ
نام کاتب: فتح الله بن عبدالله بن محمد المتطبب
شمار برگ‌ها: 94 برگ (برگه 1پ تا 94پ)
معرّفی نسخه: نسخه در ضمن مجموعه‌ای از دیوان‌ها و اشعار شاعران شیعه، مانند حسن کاشی و سلیمی تونی کتابت شده است. نسخه به خط نستعلیق، رکابه‌دار، عناوین به شنگرف و در هر برگ دارای 17 سطر است.
معرّفی کتاب: سلطان محمد خدابنده اولجایتو در سال 709هـ و حدود دویست سال پیش از صفویه به تشیع گروید و تشیع را مذهب رسمی کشور خود اعلام کرد. وی پس از گرایش به تشیع اقدامات مهمی در ترویج تشیع در ایران داشت. از کسانی که در گرایش اولجایتو به تشیع نقشی اساسی داشت، شاعر قرن هشتم شیعه حسن کاشی بود. به همین دلیل حسن کاشی را شاید بتوان تأثیرگذارترین شاعر شیعی فارسی زبان دانست. دیوان اشعار او تنها در مدح اهل بیت علیهم‌السلام است و هیچگاه در مدح پادشاهان و سیاستمداران شعری نسرود. حسن کاشی هفت بند معروفی در مدح امیرالمؤمنین علیه‌السلام سرود که دو بیت آن بر ایوان طلای امیرالمؤمنین علیه‌السلام نقش شده است. بنا به گزارش اسکندر بیک ترکمان (تاریخ عالم آرای عباسی، ج 1، ص 178) در دوران صفویه نزدیک به شصت منظومۀ هفت بند به تقلید از حسن کاشی سروده شد.
محل نگهداری نسخه: کتابخانه مجلس شورای اسلامی، شماره 7594/1
نگارنده: محمدحسین افراخته