غُرَر الفوائد و دُرَر القلائد معروف به الأمالی، شریف مرتضی (د: 436هـ)، کتابت شده پیش از ماه رمضان 619هـ

کد:

25758

موضوع:

علوم قرآنی, حدیث, ادبیات عرب

مؤلف:

شریف مرتضی (د: 436هـ)

تاریخ تالیف:

قرن پنجم هجری

کاتب:

تاریخ کتابت:

قرن هفتم هجری

محل کتابت:

تصاویر نسخه:

توضیحات:

نام کاتب: ندارد

 

تاریخ کتابت: پیش از ماه رمضان 619هـ

 

محل کتابت: ندارد

 

شمار برگ‌ها: 299 برگ

 

معرّفی نسخه: دست‌نویس حاضر از نسخه‌های کهن و نفیس کتاب غرر الفوائد است. این دست‌نویس فقط شامل جزء دوم کتاب می‌شود. نسخۀ در دست براساس دو یادداشت بلاغ مقابله در برگ 299پ دست کم دو بار تصحیح و مقابله شده‌است. یک‌بار با نسخه‌ای که از روی آن کتابت شده‌است («بلغت المعارضة بالأصل المنقول منه هذه النسخة»)؛ نشان این مقابله با عبارت «بلغت المعارضة بالأصل» بر کنارۀ برگ‌ها (همچون گ 57پ، 66ر و 79ر) دیده می‌شود؛ و یک‌بار هم با نسخه‌ای دیگر («بلغت المعارضة بنسخة اُخری فصحّح»). تصحیحات این دو مقابله با نشان «صح» بر کناره‌های برگ‌ها و اختلاف نسخه‌ها با نشان «خ» (همچون گ 63پ و 95پ) دیده می‌شود.

 

این نسخه ویژگی مهم دیگری نیز دارد. یادداشت سماع نسخه بر مالک اول آن و به خط او بر صفحۀ عنوانِ نسخه دیده می‌شود. بر اساس  این یادداشت علی بن نصر بن علی بن الأعز الحسینی البصری نسخه را بر ابو الفتوح حیدر بن محمّد بن زید بن محمّد بن عبید اللّه الحسینی الموصلی (د: 634هـ)- مالک نسخه، که یادداشت تملّک او کمی بالاتر از یادداشت سماع دیده می‌شود- در مجالس متعدد که آخرینشان 13 ماه رمضان 619هـ بوده، خوانده‌است. دو نفر دیگر نیز در این مجالس سماع نسخه حاضر بوده‌اند: ضیاء الدین ابو الحسن علی بن المظفر بن احمد بن هبة اللّه العفیف و موفق الدین علی بن محمّد بن علی بن شفاعة العطار.  نشانه‌های بلاغ این سماع با عبارت «بلغ السماع» بر کنارۀ برگ‌ها (همچون گ 57پ و 93پ) دیده می‌شود.

 

نسخه از کراسه‌های ده‌برگی تشکیل شده و کراسه‌شمار به حروف، همچون «خامسه» (گ 41ر) و «سادسه» (گ 51ر) و برخی جاها با اشاره به شمارۀ جزء کتاب بر آغاز هر کراسه آمده‌است. این دست‌نویس حواشی متعددی به خطوط متفاوت و از دوره‌های مختلف نیز دارد. بیشتر واژه‌های نسخه معرب است.

 

معرّفی کتاب: نک: معرفی نسخۀ شمارۀ 12373 کتابخانۀ آیت اللّه مرعشی نجفی.

 

محل نگه‌داری نسخه: استانبول، کتابخانۀ سلیمانیه، مجموعۀ ینی جامع، ش 987

 

نگارنده: احمد رضا رحیمی ریسه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *